Mijn naam is Gerrit Nijhof en ik woon al 31 jaar in Lelystad. Door de liefde voor mijn vrouw Johanna, van inheemse afkomst, ben ik naar Lelystad gekomen. Johanna werkte 20 jaar in het Laar in Lelystad, maar is eind 2016 overleden na een ziekbed van 2 jaar. Door mijn vrouw ben ik in een liefdevol en warm gezin terechtgekomen. Ik noem mezelf een bofkont want ik heb 5 bonuskinderen (waarvan 1 jongen is overleden) en 10 kleinkinderen, met de 11e op komst.
Ik voel me gelukkig in Suriname vanwege de rust, de gemoedelijkheid en inspirerende uitzichten. De ongerepte natuur zoals het ‘Blaka Watra’, een fantastisch natuurverschijnsel van kreekjes met stromend donker water veroorzaakt door schaduw en gevallen bladeren. Elf keer ben ik in Suriname geweest, waarvan de laatste 3 keer 3 maanden achtereen. Een auto heb ik niet nodig; de bus stopt voor mijn deur en op elke hoek van de straat kun je in- en uitstappen. Als de bus vol is, klaagt of mort niemand als je op moet staan om ruimte te maken voor een medepassagiers, het gaat er allemaal wat gemoedelijker aan toe.
Jaren geleden vierden we het in Lelystad en in Suriname, waar het een nationale feestdag is met optochten en feesten. Het verschil is dat men het in Nederland viert en in Suriname beleeft.
dat zolang we ons aan de wet houden, kunnen zeggen wat we willen zonder angst voor directe arrestatie. Maar vrijheid is ook het recht op leven, zoals de inheemse bevolking in Suriname die wordt beperkt in hun levensvrijheid. Zo komt er door de goudwinning jaarlijks zo’n 60.000 kilogram kwik in het milieu terecht. De inheemse gemeenschappen worden hieraan blootgesteld. Wat een bedreiging vormt voor de inheemse mensen die afhankelijk zijn van de natuur, zoals de vissen en het water.
Zelf heb ik het niet meegemaakt, maar ik hoor dat er soms nog onderscheid naar kleur wordt gemaakt. Surinaamse rituelen gebruik ik niet, maar ik heb gezien dat men rond oudjaar een heerlijk ruikend kruiden- en bloemenbed neemt of zich even afzondert om te bidden voor het nieuwe jaar.
Dat wil ik vertellen middels een situatie dat mij overkwam Ik had een keer een taxi besteld; ik moest voor een check-up en had pijn. De taxi kwam erg laat. In de situatie van pijn en gefrustreerd zijn, zei ik iets onverstandigs en verontschuldigde me direct. Maar het voorval werd groter dan bedoeld. De chauffeur had natuurlijk gelijk en ik vind ook dat als je iets onverstandig zegt, je excuses moet aanbieden. We maken fouten als mens, maar laten we ook verdraagzamer en vergevingsgezind zijn naar elkaar.” Dat is mijn boodschap voor de stad.
Blijf op de hoogte van de verschillende activiteiten die wij organiseren
